Η Ευρώπη οχυρώνεται, θα πρεπε;

Του μαθητή Χαράλαμπου Μπελίτσου

Στις μέρες μας όπως όλοι βλέπουμε οι ευρωπαίοι πολίτες αρχίζουν να αποκτούν αρνητική γνώμη για ανθρώπους από άλλες χώρες .Σε αυτό το άρθρο θα συζητηθεί γιατί τα επίπεδα της ξενοφοβίας αυξάνονται στην Ευρώπη και πώς μπορούμε να τα μειώσουμε ξανά.
Όπως όλοι γνωρίζουμε οι ευρωπαϊκές χώρες ,ειδικά αυτές του Νότου,

αντιμετωπίζουν μια μεγάλη οικονομική κρίση. Οι δουλειές και οι μισθοί είναι σημαντικά μειωμένοι και φαίνονται ελάχιστοι στον μέσο Ευρωπαίο. Ωστόσο για τους μετανάστες από αναπτυσσόμενες χώρες οι μισθοί φαίνονται ικανοποιητικοί, γι αυτό και δέχονται τις δουλειές και προτιμώνται από τους Ευρωπαίους εργοδότες , γιατί δέχονται λιγότερα χρήματα ειδικά στις χειρωνακτικές εργασίες. Αυτό όμως οδηγεί πολλούς πολίτες της Ευρώπης στο συμπέρασμα ότι τους παίρνουν τις δουλειές μέσα από τα χέρια τους και αυτό αποτελεί λόγο μίσους και αντιπαράθεσης. Έτσι πολλοί ζητούν την απέλαση των μεταναστών.

Ένα άλλο αίτιο πηγάζει από την διαφορά πολιτισμών. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν κάποιοι από εσάς που σας ενοχλούν οι μυρωδιές που έρχονται από το διαμέρισμα του Ινδού γείτονά σας ή η μουσική από τον αντίστοιχο Αφρικανό. Πολλοί πιστεύουν ότι η ευρωπαϊκή κουλτούρα θα υποκύψει μπροστά στις άλλες και αυτό αιτιολογεί την επίθεση σε πολλούς εκπροσώπους τους.

Τέλος το γνωστό Ισλαμικό κράτος , που απειλεί να καταστρέψει τον δυτικό κόσμο και τον τρόπο σκέψης του, αντανακλάται σε κάθε πρόσωπο λαθραίου κι όχι μόνο μουσουλμάνου μετανάστη. Ας παραδεχτούμε ότι πολλοί από εμάς φοβούνται ότι κάποιοι είναι μαχητές του λεγόμενου Ισλαμικού κράτους και ότι θα σπείρουν το χάος όπως έκαναν στο Παρίσι την Παρασκευή 13 Νοέμβρη 2015. Ως αποτέλεσμα κάποιες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ουγγαρία και άλλες απομονώνονται από τον υπόλοιπο κόσμο φοβούμενες τέτοιες τρομοκρατικές δράσεις.
Για να καταφέρουμε μια αναθέρμανση των σχέσεων μεταξύ μεταναστών και Ευρώπης πρέπει να γίνουν κάποιες αμοιβαίες υποχωρήσεις και βήματα. Ένα βήμα που πρέπει να γίνει και από τις δύο πλευρές είναι η γνωριμία και ανοχή του πολιτισμού του άλλου. Οι Ευρωπαίοι να μάθουν να σέβονται τις διαφορετικές κουλτούρες και οι ξένοι να αποδεχτούν τον δυτικό τρόπο ζωής χωρίς αυτό να σημαίνει να εγκαταλείψουν τις δικές τους παραδόσεις .Επιπλέον πρέπει να θυμόμαστε ότι όλοι είμαστε άνθρωποι ανεξαρτήτως εθνικότητας και πεποιθήσεων και αυτό δε δίνει το δικαίωμα σε καμία από τις δύο πλευρές να συμπεριφέρεται στην άλλη σαν να είναι υποδεέστερη. Τέλος ειδικά οι πιο ανοιχτόμυαλοι και ανεκτικοί έφηβοι θα πρέπει να αναζητήσουν τα κοινά τους στοιχεία, όπως επιδιώξεις και προτιμήσεις, ξεχνώντας τι τους χωρίζει.

Συμπερασματικά, πιστεύω ότι εάν καταφέρουμε να εφαρμόσουμε τα παραπάνω βήματα και με προσπάθεια και από τις δύο πλευρές, αυτές θα συμφιλιωθούν και θα συνυπάρξουν ειρηνικά.

Share this post

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn